Juliusz Antoni Ippoldt (ur. 22 stycznia 1867 w Krakowie, zm. 5 marca 1960 tamże) – polski germanista, nauczyciel, pedagog.

Urodził się 22 stycznia 1867 w Krakowie.Ukończył studia humanistyczne w zakresie filologii germańskiej na Uniwersytecie Jagiellońskim i na Uniwersytecie Wiedeńskim[2]. Podjął pracę nauczyciela języka niemieckiego od 7 września 1892. Egzamin zawodowy złożył 27 listopada 1895. Został mianowany nauczycielem rzeczywistym od 1 września 1896. Od 1896 do 1898 uczył w C. K. I Gimnazjum w Przemyślu, od 1898 do 1910 w C. K. Gimnazjum św. Anny (Bartłomieja Nowodworskiego) w Krakowie (łącznie 12 lat), był dyrektorem Gimnazjum im. Królowej Jadwigi w Krakowie, a równolegle od 1901 do 1927 był lektorem j. niemieckiego w Akademii Handlowej w Krakowie, a także na przemianowanej Wyższej Szkole Ekonomicznej w Krakowie. W latach 1910–1929 po wojnie 1945–1952 pracował na Uniwersytecie Jagiellońskim, gdzie był wykładowcą dydaktyki w Studium Pedagogicznym. Wykładał także na wakacyjnych kursach szkół średnich. Był czynny jako nauczyciel i pedagog przez 60 lat. Tworzył podręczniki do nauki języka niemieckiego. Był współautorem monumentalnego Wielkiego słownika niemiecko-polskiego.

W 1947 otrzymał tytuł doktora honoris causa Uniwersytetu Jagiellońskiego.