Podczas II wojny światowej ukończył konspiracyjne kursy skierniewickiego Liceum Ogólnokształcącego im. Bolesława Prusa, był żołnierzem skierniewickiego Obwodu Armii Krajowej. Dwukrotnie aresztowało go gestapo. W październiku 1943 skazano go na śmierć, lecz uniknął egzekucji. Był robotnikiem przymusowym w Niemczech W 1947 uzyskał w Uniwersytecie Jagiellońskim tytuł magistra prawa, a w 1948 stopień naukowy doktora nauk prawnych. W 1961 został doktorem nauk rolno-leśnych, w 1965 doktorem habilitowanym ekonomiki rolnictwa. Tytuł naukowy profesora nadzwyczajnego otrzymał w 1973. Profesorem zwyczajnym został w 1980. W 1999 nastąpiło odnowienie jego doktoratu w Uniwersytecie Jagiellońskim. W 2000 otrzymał tytuł doktora honoris causa SGGW W 1948 rozpoczął pracę zawodową w Państwowej Centrali Handlowej. Następnie był zatrudniony w przemyśle chłodniczym (1951-1955), w Ministerstwie Przemysłu Spożywczego i Skupu był dyrektorem Departamentu Planowania (1957-1968). Był twórcą Departamentu Studiów i Rozwoju (1969-1980) i Instytutu Ekonomiki i Organizacji Przemysłu Spożywczego (1980-1982). Od 1959 do 1992 był nauczycielem akademickim SGGW, prowadząc działalność naukowo-dydaktyczną w zakresie ekonomiki i organizacji przemysłu spożywczego oraz polityki żywienia. W 1990 pełnił obowiązki dyrektora Instytutu Ekonomiki, Rolnictwa i Gospodarki Żywnościowej SGGW. W latach 1997-2009 był zatrudniony w Warszawskiej Wyższej Szkole Ekonomicznej, gdzie pełnił funkcję prorektora do spraw nauki