Lech Wałęsa i (ur. 29 września 1943 w Popowie) – polski polityk i działacz związkowy, z zawodu elektryk. Czołowy opozycjonista w okresie PRL, współzałożyciel i pierwszy przewodniczący NSZZ „Solidarność”, w 1983 laureat Pokojowej Nagrody Nobla. Prezydent Rzeczypospolitej Polskiej w latach 1990–1995.

Pracując jako elektryk w Stoczni Lenina (obecnie Stocznia Gdańska), Lech Wałęsa został działaczem związkowym, za co był represjonowany przez władze PRL: poddany inwigilacji, zwolniony z pracy w 1976 i wielokrotnie aresztowany. W sierpniu 1980 odegrał kluczową rolę w negocjacjach, które doprowadziły do zawarcia porozumień sierpniowych – przełomowej ugody między strajkującymi pracownikami a rządem. Był współzałożycielem ruchu związkowego „Solidarność”. 17 września 1980 został wybrany na jego przewodniczącego.

Po wprowadzeniu 13 grudnia 1981 stanu wojennego w Polsce, gdy „Solidarność” została zdelegalizowana, Lech Wałęsa został ponownie aresztowany, a następnie internowany. Władze PRL chciały wykorzystać go jako szyld nowej „Solidarności” pod własną kontrolą, jednak Lech Wałęsa odmówił pertraktacji. Zwolniony z aresztu w listopadzie 1982, kontynuował swoją działalność jako przywódca podziemnej „Solidarności” aż do końca lat 80. W 1989 był jedną z kluczowych postaci obrad Okrągłego Stołu, które doprowadziły do częściowo wolnych wyborów parlamentarnych w czerwcu 1989 i do wyłonienia rządu kierowanego przez „Solidarność”.

W wyborach w 1990 Lech Wałęsa z powodzeniem kandydował na urząd Prezydenta RP, stając się pierwszym w historii prezydentem RP wybranym w wyborach powszechnych. Odegrał istotną rolę w transformacji ustrojowej Polski i jej przejściu od modelu tzw. bloku wschodniego do państwa liberalnego i wolnorynkowego. Jego popularność osłabła, a rola w polskiej polityce istotnie zmniejszyła się po tym, jak z niewielką stratą przegrał wybory prezydenckie w 1995.

Znany z dużej żywiołowości wystąpień, Lech Wałęsa na przestrzeni lat wytworzył swój charakterystyczny wizerunek m.in. poprzez noszenie w klapie marynarki wizerunku Matki Boskiej Częstochowskiej, a także poprzez używanie specyficznych zwrotów językowych, które przeniknęły trwale do języka polskiego jako tzw. wałęsizmy. W 2013 Andrzej Wajda wyreżyserował poświęcony mu film biograficzny Wałęsa. Człowiek z nadziei.

Tygodnik „Time” uznał go za Człowieka Roku 1981 oraz za jednego ze 100 najważniejszych ludzi stulecia (1999). Za swoją działalność otrzymał szereg odznaczeń państwowych, między innymi amerykański Prezydencki Medal Wolności, brytyjski Krzyż Wielki Orderu Łaźni oraz francuski Krzyż Wielki Orderu Legii Honorowej. Otrzymał tytuły doctora honoris causa wielu uczelni wyższych. Jego imieniem zostały nazwane ulice i place w różnych miejscach świata oraz port lotniczy w Gdańsku.

Od czasu przemian ustrojowych w Polsce pojawiały się zarzuty, że Lech Wałęsa współpracował z Służbą Bezpieczeństwa, organem policji politycznej w PRL.