„W książce tej zajmuję się (…) relacją wielości zjawiskowych odsłon do jedności tego, co się odsłania, czyli domniemanej rzeczywistości samej. Można dla tego zagadnienia tworzyć rozmaite nazwy i podchodzić doń z rozmaitych stron. Ja zajmuję się tu problemem tzw. aspektowości, w szczególności aspektowości percepcji. Aspektowość znaczy – w skrócie – iż zawsze gdy mam do czynienia z jakimś przedmiotem, w szczególności gdy go postrzegam, to ujmuję go jako to czy tamto (…). Książka ta jest poświęcona obronie realistycznego ujęcia aspektowości – obronie stanowiska, które roboczo nazywam aspektowym realizmem bezpośrednim w filozofii percepcji" (Z Wprowadzenia). „Pracę przeczytałem z przyjemnością i ze świadomością, że jest to jedna z rzadkich udanych prób, w której wysokiej sprawności warsztatowej towarzyszy dążenie do sprostania podwójnemu zadaniu filozofa: zasiania niepokoju, że dotychczasowa wiedza o danym problemie wymaga korekty lub uzupełnienia, i pokazania, co uczynić, aby ten defekt zminimalizować. Pokrzepiające jest to, że autor zrealizował te zadania: wykazał, iż w analizach problemu aspektowej natury poznania pomija się kwestię aspektowości przedmiotu, i zaproponował sposób wypełnienia tego braku”. (prof. Andrzej Klawiter)