René Noël Théophile Girard (ur. 25 grudnia 1923 w Awinionie, zm. 4 listopada 2015 w Stanford) – francuski uczony pracujący w USA, historyk, krytyk literacki, antropolog filozoficzny.Jego ojciec był kustoszem Musée Calvet w Awinionie i autorem pracy „Évocation du vieil Avignon”; był antyklerykałem sympatyzującym z lewicą w czasach V Republiki. Matka była wychowana w katolickim domu. Girard ukończył École des Chartes i następnie wyjechał do Stanów Zjednoczonych, rozpoczynając naukową karierę od stanowiska asystenta na uniwersytecie w Indianie. W 1957 zaczął pracować na Uniwersytecie Johnsa Hopkinsa. W 1961 w wydawnictwie Bernard Grazsset wydał pierwszą książkę „Mensonge romantique et vérité romanesque” i został mianowany profesorem. W 1966 zorganizował konferencję „Języki krytyki a nauki humanistyczne”, w której udział wzięli min.: Lucien Goldmann, Roland Barthes, Jacques Lacan i Jacques Derrida. Konferencję uważa się za początek poststrukturalizmu w Ameryce. W 1968 Girard przeniósł się na Uniwersytet Stanowy w Buffalo, a w 1972 opublikował „Sacrum i przemoc”. W 1978 wydał „Rzeczy ukryte od założenia świata”. W 1980 przeniósł się do Stanfordu, gdzie założył ośrodek badań interdyscyplinarnych - „Interdisciplinary Center” . 17 marca 2005 roku został wybrany członkiem Akademii Francuskiej.