Jan Mazurkiewicz- Urodził się w rodzinie rzemieślniczej we Lwowie. Jego ojciec zginął w pożarze w 1905. Dzieciństwo spędził w Złoczowie, do gimnazjum uczęszczał we Lwowie. Był członkiem Związku Strzeleckiego. Wraz ze sformowanym na bazie tego związku batalionem wstąpił do I Brygady Legionów Polskich. W czasie walk ranny, dostał się do niewoli rosyjskiej, z której udało mu się uciec. Wrócił do Legionów. W 1918 kolejno walczył w II Korpusie dowodzonym przez generała Hallera, w POW i w Wojsku Polskim.W 1922 został przeniesiony do rezerwy i przydzielony w rezerwie do 8 Pułku Piechoty Legionów w Lublinie. Zweryfikowany w stopniu kapitana ze starszeństwem z 1 czerwca 1919 i 1459. lokatą w korpusie oficerów piechoty[2][3]. 15 maja 1930 został powołany do służby czynnej, przemianowany na oficera zawodowego w stopniu kapitana ze starszeństwem z 1 stycznia 1928 i 369. lokatą w korpusie oficerów piechoty oraz przydzielony do 44 Pułku Piechoty Strzelców Kresowych w Równem[4]. W 1932 pozostawał w dyspozycji dowódcy Obszaru Warownego „Wilno” z przeznaczeniem do prac przysposobienia wojskowego[5]. W 1934 został przeniesiony z Komendy Głównej Związku Strzeleckiego do 22 Pułku Piechoty w Siedlcach...