Książka stanowi polemikę z aktualną w literaturze rosyjskiej oceną kontaktów między ptolemejskim Egiptem a greckimi centrami północnego wybrzeża Morza Czarnego. Królestwo Bosporańskie, Chersones i Olbia z jednej, a Egipt z drugiej strony, znajdując się na krańcach hellenistycznego świata, tworzyły jego polityczno-geograficzne bieguny, oddzielone praktycznie całą grecką oikumene. A jednak zgodnie z koncepcjami M.I. Rostovceva, uznanego autorytetu w badaniach nad epoką hellenistyczną, miały je łączyć bliskie kontakty polityczne, gospodarcze i kulturowe. Na podstawie nielicznych źródeł proponowano tutaj bardzo różne koncepcje, zawsze jednak towarzyszyło im przekonanie o istotnejroli ośrodków północnopontyjskich dla całości greckiego świata. Celem pracy jest wykazanie, czy taka ocena w świetle aktualnych badań nad epoką hellenistyczną ma uzasadnienie i czy nadal, na podstawie specyficznej kategorii źródeł, dotyczących interesującego zagadnienia, koncepcja o istotnej roli powiązań greckich centrów północnopontyjskich z ptolemejskim Egiptem jest aktualna.