Książka porusza problematykę transgresji, przekraczania, łamania granic, wychodzenia poza ograniczenia wg. dziewiętnastu autorów dzieła, w twórczości ale przecież dotyczy to każdego innego aspektu życia człowieka. Transgresja towarzyszy również uprawianiu psychologii czy pedagogiki jako nauk społecznych. Monografię ująć można w postaci trzech części. Pierwsza część to: Kontekst psychologiczny transgresyjnego wymiaru twórczości. Artykuły tutaj zawarte są nie tylko teoretycznymi rozważaniami nad ogólnymi zagadnieniami twórczości i jej kontekstem przekraczania zastanego, ale też wnoszą narracyjne, osobiste wątki związane z „podróżami w twórczość”. Drugą część książki zatytułowano Kontekst podmiotowy, rodzinny i edukacyjny transgresyjnego wymiaru twórczości. Obejmuje szerokie spektrum tematyczne wpływu rodziny i edukacji oraz uwarunkowań środowiskowych na transgresyjny rozwój twórczości jednostki, analizując kreatywne postrzegania siebie, swoich zasobów, kładąc nacisk na budowanie twórczej tożsamości, które to konstrukty mają zasadniczy wpływ na kształtowanie się poczucia twórczej samoskuteczności, a powiązane ze sobą wzmacniają osiągnięcia twórcze jednostki. Trzecia część książki nosi tytuł Psychologia i praktyka – przykłady transgresji twórczej. Stanowi ją pięć artykułów przedstawiających zróżnicowaną problematykę odnoszącą się do różnorodnych aspektów twórczej transgresji, kiedy to psychologia zbliża się do życia, czyli nabiera znaczenia pragmatycznego dla współczesnego człowieka.