Bohm, który był uczniem i współpracownikiem J. Roberta Oppenheimera, znany jest z opracowania deterministycznej, przyczynowej interpretacji mechaniki kwantowej, która zakłada istnienie ukrytych zmiennych rządzących zachowaniem cząstek elementarnych. W swojej książce, Bohm przedstawia swoją wizję fizyki jako spójnej i jednolitej teorii, która obejmuje zarówno zjawiska makroskopowe, jak i mikroskopowe. Bohm krytykuje zarówno kopenhaską interpretację kwantów, która uznaje przypadkowość za nieusuwalną cechę natury, jak i neokantowską filozofię nauki, która odrzuca możliwość poznania obiektywnej rzeczywistości. Bohm proponuje alternatywny sposób myślenia o fizyce, który opiera się na pojęciach porządku, organizacji i informacji.