Historia o wielkiej powodzi zesłanej na ziemię przetrwała w ludzkiej pamięci przez tysiąclecia. Nauka bezapelacyjnie wykluczyła jednak możliwość potopu na skalę opisaną w Biblii i Poemacie o Gilgameszu, według których gigantyczna fala zalała szczyty najżywszych gór, a cała ludzkość - z wyjątkiem garstki wybranych - ulega zagładzie. Autor wysuwa teorię, która podważa dotychczasowe tezy: biblijny potop miał miejsce naprawdę. Opublikowane w 2000 roku sensacyjne wyniki badań dna Morza Czarnego i ustalenia Roberta Ballarda - słynnego odkrywcy wraków "Titanica" i "Bismarcka" - wskazują, że w VI tysiącleciu p.n.e. w basenie Morza Czarnego kwitła wysoko rozwinięta cywilizacja, którą około 5600 roku p.n.e. unicestwiła gigantyczna powódź. Czy jednak wszyscy jej przedstawiciele zginęli? Czy późniejsze kultury Malty, Krety, Afryki to potomkowie zniszczonej cywilizacji? Intrygujący prawdopodobny scenariusz opowieści o Noem, Arce i górze Ararat uwiecznionej w Księdze Genesis sugeruje, że kolebką naszej cywilizacji wcale nie musiały być Mezopotamia i Egipt.