Wacław Uruszczak (ur. 28 września 1946 w Krakowie) - polski prawnik, historyk i kanonista, profesor nauk prawnych, specjalista z zakresu historii prawa oraz prawa kościelnego. Kierownik Katedry Historii Prawa Polskiego oraz kierownik Zakładu Prawa Kościelnego i Wyznaniowego Wydziału Prawa i Administracji Uniwersytetu Jagiellońskiego. Adwokat. Komandor papieskiego Orderu Świętego Sylwestra. Życiorys W 1969 ukończył studia prawnicze na Uniwersytecie Jagiellońskim. Doktorem nauk prawnych został w 1975, będąc ostatnim doktorantem prof. Adama Vetulaniego. Habilitował się w 1981. W 1990 otrzymał tytuł naukowy profesora, a od 1993 jest zatrudniony na stanowisku profesora zwyczajnego. W latach 1985-1986 pełnił obowiązki Dyrektora Instytutu Historyczno-Prawnego Uniwersytetu Jagiellońskiego, a w latach 1988-1991 był zastępcą Dyrektora tego Instytutu. W latach 1990-1994 pełnił funkcję Prodziekana ds. ogólnych Wydziału Prawa i Administracji Uniwersytetu Jagiellońskiego. Odbył staże naukowe w Instytucie Maxa Plancka we Frankfurcie nad Menem, Uniwersytecie w Antwerpii oraz na University of California w Berkeley. Wykładał m.in. na uniwersytetach w Montpellier, Bordeaux, Limoges i Poitiers. Jest członkiem Polskiego Towarzystwa Historycznego, Komitetu Nauk Prawnych Polskiej Akademii Nauk, Polskiego Towarzystwa Prawa Wyznaniowego, Académie des Sciences et Lettres w Montpellier, Société d'Histoire de Droit w Paryżu, Société d'Histoire du Droit et des Institutions des Anciens Pays de Droit w Montpellier, Société Jean Bodin pour l'histoire comparative du droit et des institutions, International Commission for the History of Representative and Parliamentary Institutions oraz Polskiej Akademii Umiejętności. Promotor pracy doktorskiej m.in. Ludwika Sobolewskiego.