Książka ta została przygotowana przez pracowników Federalnej Służby Bezpieczeństwa Federacji Rosyjskiej i Ministerstwa Spraw Wewnętrznych i Administracji Rzeczypospolitej Polskiej, którzy wspólnie, z ekscytacją i zaciekawieniem dobierali dokumenty, które wcześniej nie były powszechnie znane. Czy można było jeszcze niedawno przypuszczać, że w Moskwie, w gmachu przy Placu Łubiańskim, nazywanym także "placem żelaznego Feliksa", ściśle tajne archiwa udostępnią dokumenty dotyczące trudnych i złożonych aspektów stosunków polsko-rosyjskich. Zachodnia Białoruś – nieoficjalna nazwa ziem, które uważane były przez władze sowieckie i część środowisk białoruskich za ziemie historycznie i etnicznie białoruskie, a które w wyniku traktatu ryskiego z 1921 roku znalazły się w składzie II Rzeczypospolitej. Nazwa używana była dla przeciwwagi wobec Wschodniej Białorusi – tj. Białoruskiej Socjalistycznej Republiki Radzieckiej w jej granicach sprzed 2 listopada 1939 roku. Obecnie w polskiej historiografii, oprócz tej nazwy, stosuje się określenia: ziemie północno-wschodnie II Rzeczypospolitej, tzw. Białoruś Zachodnia, lub szerzej Kresy Wschodnie. Zarówno granice obszaru, jak i jego nazwa pozostają przedmiotem kontrowersji, budząc wiele emocji i wywołując dyskusje wśród białoruskich i polskich historyków. Ukraina – państwo unitarne, położone w Europie Wschodniej. Graniczy od północy z Białorusią, od zachodu z Polską, Słowacją i Węgrami, od południa z Rumunią i Mołdawią oraz Morzem Czarnym i Morzem Azowskim, od północnego wschodu i wschodu z Federacją Rosyjską. Ukraina jest członkiem założycielem ONZ, członkiem Światowej Organizacji Handlu, Rady Europy, Międzynarodowej Agencji Energii Atomowej oraz organizacji regionalnych i subregionalnych, tj. Wspólnoty Niepodległych Państw, OBWE, GUAM i Organizacji Współpracy Gospodarczej Państw Morza Czarnego.