Ludwik Christians (ur. 5 marca 1902 w Jampolu Podolskim, zm. 2 października 1956 w Warszawie) – adwokat, członek Obozu Wielkiej Polski, działacz Stronnictwa Narodowego i Akcji Katolickiej oraz filister korporacji akademickiej Concordia, poseł na Sejm, działacz Rady Głównej Opiekuńczej, prezes Polskiego Czerwonego Krzyża.Po ukończeniu gimnazjum rosyjskiego przyjechał do Polski. W latach 1923–1927 studiował prawo na Uniwersytecie Lubelskim.Należał do Korporacji Akademickiej Concordia.Prezes Koła Lubelskiego Związku Akademickiego Młodzież Wszechpolska, prezes Dzielnicy Lubelsko-Wołyńskiej Ruchu Młodych Obozu Wielkiej Polski.Powołany do odbycia służby wojskowej w Batalionie Podchorążych Rezerwy Piechoty nr 5 w Krakowie. W 1931 uzyskał stopień podporucznika rezerwy piechoty.W latach 1932–1939 pracował jako adwokat w Lublinie. W 1933 za konflikt ze starszymi działaczami Stronnictwa Narodowego został zawieszony wyrokiem sądu partyjnego na rok w prawach członka. W latach 1934–1935 był posłem na Sejm III kadencji (wszedł na miejsce zmarłego posła Henryka Sachsa). W okresie od maja do lipca 1934 był we władzach Obozu Narodowo-Radykalnego w Lublinie. Następnie związany z Związkiem Młodych Narodowców (później Ruch Narodowo-Państwowy).Był lektorem języka rosyjskiego na Uniwersytecie Lubelskim w roku akademickim 1938/1939.Działał w Akcji Katolickiej, której był prezesem na okręg lubelski od 1939.