Dotychczasowy rozwój teorii zarządzania przebiegał pod silnym wpływem koncepcji wyrosłych na gruncie kapitalistycznego przedsiębiorstwa, gdzie naczelnym zadaniem jest minimalizacja niepewności (zbliżenie się do deterministyczno-mechanistycznego ideału) w obrębie organizacji bez troszczenia się o skutki, jakie pociąga to w skali ogólnospołecznej. Otwarcie przyznaje to klasyk burżuazyjnej teorii zarządzania P. F. Drucker stwierdzając, że dotychczasowa ewolucja form organizacyjnych to nieustanny proces poszukiwania rozwiązań minimalizujących niepewność w dziedzinie zarządzania. Ten technokratyczny światopogląd jest nie do przyjęcia na gruncie rozwiniętego społeczeństwa socjalistycznego. Już Lenin zwracał uwagę na złożony i probabilistyczny charakter zależności zachodzących w systemach społecznych: "...kolejność ogniw, ich forma, ich połączenie, różnice między nimi nie są w łańcuchu wydarzeń historycznych tak proste ani błache, jak w zwykłym łańcuchu wykonanym przez kowala"