Pisanie o szkole w numerze Kroniki Miasta Poznania (4/2001), który ma znaleźć się pod świąteczną choinką - czy to aby nie nietakt! Może jednak jest to właściwy czas do wspomnień o młodości wielu z nas, niegdyś uczniów poznańskich szkół, do powrotu do lat szczęśliwego dzieciństwa, kiedy największym zmartwieniem była zła ocena wystawiona przez surowego nauczyciela. Szczególny to numer przede wszystkim dla starszych poznaniaków, którzy zakończyli edukację przed 1939 rokiem, bowiem poświęcamy ten tom najstarszym szkołom w mieście, pensjom, gimnazjom i szkołom powszechnym, tym, które swą działalność zakończyły przed wybuchem wojny, ale i tym, dla których rok 1939 jest tylko ważną cezurą w historii placówki. Piszemy też o szkołach, których nikt już pamiętać nie może, a wielu w ogóle nie wie o ich istnieniu - szkole katedralnej na Ostrowie Tumskim czy kolegium jezuickim, o pierwszych szkolnych budynkach, klasach, programach, podręcznikach, przełożonych i nauczycielach. O pierwszych przyborach do pisania na pokrytych woskiem, drewnianych tabliczkach. O wszystkim, co szkoły dotyczy i z nią się wiąże. W niedalekiej przyszłości powstanie kolejny numer na ten sam temat, w którym opiszemy powojenną historię poznańskiego szkolnictwa. Nie pouczamy - wspominamy!