W tej opowieści eseistycznej Calasso ukazuje epokę demonów rodzącej się weFrancji w XIX wieku nowoczesności. Charles Baudelaire (1821–1867) i bliscy mutwórcy mieli zaledwie jej„niejasne poczucie”. Ale byli jej posłuszni, szli za nią – Callasso ukazuje, wjaki sposób – i przecież ją ustanowili. Poeci, pisarze – malarze, rysownicy –kobiety z wielkiego świata i z półświatka: Baudelaire, Flaubert, Rimbaud,Mallarmé – Ingres, Delacroix, Degas, Manet – Berthe Morisot, Apolonia Sabatier,Victorine Meurent. Wszyscy oni z poczuciem zanurzenia w „przyrodzonej ciemnościrzeczy”. Złączeni „kultem widzialnych przejawów Niewidzialnego”.