Patrologia zawiera zarówno podstawowe wiadomości biograficzne o prezentowanych autorach, jak i zaznajamia z treścią ich podstawowych dzieł. Książka zawiera także informacje o literaturze gnostyckiej i apokryficznej, informuje nie tylko o pisarzach greckich i łacińskich, lecz także o syryjskich i ormiańskich.  W pięciu pierwszych wiekach spotkały się różne tradycje i kultury, Wschód i Zachód, pogaństwo, judaizm i chrześcijaństwo. Niemniej zagadnienia filozoficzne były wszędzie w ogólnym zarysie te same, bo były wyznaczone przez wspólną umysłom postawę religijną i światopogląd obecny w ówczesnej kulturze antyku. Jaki jest stosunek Boga do człowieka i człowieka do Boga, jak świat powstał z Boga i jak może doń powrócić? – aby te zagadnienia sformułować i rozwiązać, połączyły się tradycje grecka i wschodnia. Obok ich rozwiązania gradualistycznego i emanacyjnego chrześcijaństwo wytworzyło własne, którego podstawą były: dualizm na miejsce gradacji i stworzenie na miejsce emanacji. Bóg i człowiek: to były dwa główne przedmioty ówczesnej filozofii. Z punktu widzenia nauki ówczesnego Kościoła, niektórzy Ojcowie, również będący podatni na różne wpływy zewnętrzne, odchodzili w pewnych kwestiach od nauczania kościelnego, popadając nawet w herezję, przynajmniej w niektórych aspektach głoszonych tez (np. Ariusz, Eunomiusz z Kyziku, Pelagiusz, Nestoriusz, Dioskur, Eutyches). Stąd też w strukturach kościelnych zawsze ostateczne słowo w kwestiach doktrynalnych należało do soborów i synodów. Nie oznacza to, że błądzący pisarze kościelni zostali całkowicie i na zawsze odrzuceni, jednakże w takich przypadkach przedmiotem patrystyki jest ta część ich nauczania, która jest w zgodzie zarówno z pozostałymi Ojcami jak i z oficjalną nauką Kościoła. Obecnie niektóre, wtedy odrzucone, poglądy są na nowo interpretowane przez Kościół, stając się nawet przedmiotem, nie tyle rehabilitacji, ile raczej inspiracji we wciąż rozwijającej się dogmatyce.