„Puwalska jest jedną z niewielu autorek języka polskiego, którym udaje się w kilku zaledwie wersach zamknąć maksymalnie uabstrakcyjniony obraz współczesnej propagandy sukcesu, akceleracji procesów społecznych i postępującego utowarowienia coraz szerszych przestrzeni wspólnego życia. W tym sensie proponowane przez nią utwory nie są po prostu krytyką panujących stosunków społecznych, ale są próbą ich specyficznej mikroanalizy – ich nowego zrozumienia (właściwie: ustawienia w nowym świetle) poprzez językową innowację. Jednoczesna globalizacja gospodarcza i skrajna alienacja jednostek sprawiają, że świat w tym samym momencie rozszerza się i kurczy – powiedziałbym, że to dominująca intuicja uchwycona w PARANOIA BEBOP; rzecz w tym jednak, że wiersze Puwalskiej czynią z tej intuicji pełnoprawne wrażenie artystyczne, nadając jej zupełnie nową jakość”. Dawid Kujawa