Tom 1 - 282 str.,
Tom 2 - 203 str.,
Tom 3 - 230 str.,
Pani de Monsoreau (fr. La dame de Monsoreau) – powieść Aleksandra Dumasa (ojca) z 1846, będąca kontynuacją Królowej Margot. Akcja powieści rozgrywa się za panowania króla Henryka III (1574–1589). Akcja powieści rozpoczyna się podczas przyjęcia weselnego jednego z minionów (towarzyszy i gwardzistów króla Henryka III Walezego) – Saint-Luca. Król jest mocno niezadowolony ze ślubu swego ulubieńca i z nieobecności na weselu swego brata Franciszka d’Alençon. Błazen Chicot próbuje rozweselić swego pana podając się za króla. Zamiast brata królewskiego pojawia się w końcu jego dworzanin, hrabia Busy d’Amboise, który obraża króla. Mignoni zaprzysięgają mu zemstę. St-Luc, dowiedziawszy się o tym przestrzega hrabiego. Tymczasem król opuszcza przyjęcie weselne zabierając ze sobą do Luwru pana młodego. Minioni, czekający na swego przeciwnika są świadkami nieudanej próby sforsowania drzwi do jednej z kamienic przez Franciszka d’Alençon. Busy tymczasem postanawia nie zważać na niebezpieczeństwo. Odprawia swych towarzyszy i sam staje do pojedynku przeciw pięciu. Zraniwszy dwóch przeciwników i sam odnosząc poważne obrażenia, chroni się w bramie jednej z kamienic, gdzie traci przytomność. Ocknąwszy się w nieznanym pokoju, widzi przy łóżku przepiękną kobietę i młodego lekarza. Ostatecznie budzi się w fosie w całkiem innej części miasta, niepewny czy wszystko nie było tylko snem. Przyszedłszy do siebie odwiedza dom Saint-Luca, który dotąd nie powrócił z Luwru. Proponuje więc jego żonie, Joannie, pomoc w odnalezieniu męża. W tym celu każe jej przebrać się w strój pazia i w przebraniu zabiera ją do Luwru. Joanna szczęśliwie odnajduje męża, jednakże z powodu kaprysu króla nie może z nim powrócić do domu. W nocy król budzi się przerażony, a wraz z nim cały dwór. Pod wpływem przeżyć nocnych król ze swoim orszakiem udaje się w pokutną procesję ulicami miasta. Obawiając się kolejnej nocy, zwierza się swemu błaznowi, że w nocy usłyszał głos Boga, który wezwał go do pokuty. Chcicot, zamieniwszy się miejscami z królem, odkrywa skąd dochodzi głos. Okazuje się, że autorem przemów był Saint-Luc, który w ten sposób chciał nakłonić króla do odesłania go do świeżo poślubionej żony. Świeżo zaślubieni małżonkowie Saint-Luc zostają przez króla wygnani z Paryża. Busy tymczasem wraca na miejsce, gdzie poprzedniego wieczoru się pojedynkował, w nadziei, że uda mu się odnaleźć kamienicę, w której mieszka piękna nieznajoma. Spotyka tam lekarza, który go poprzedniego dnia leczył – Remy’ego Haoudouin, który również, bezskutecznie, stara się odnaleźć dom kobiety. Busy proponuje mu mieszkanie w swoim pałacu. Następnego dnia hrabia udaje się na polowanie, które jest dniem wprowadzenia na urząd nowego łowczego królewskiego, pana de Monsoreau. Podczas polowania książę Franciszek d’Alençon prosi hrabiego o śledzenie domu pewnej kobiety, która się księciu bardzo spodobała i ustalenie, kim jest mężczyzna, który ją odwiedza. Busy orientuje się, że jest to kobieta, której szuka. Skwapliwie przyjmuje od księcia klucz do jej domu, dar życzliwej służącej. Hrabia dostaje się do domu ukochanej i z ukrycia dowiaduje się, że jest ona żoną pana de Monsoreau. Gdy Monsoreau żąda od niej spełnienia małżeńskiego obowiązku, kobieta odmawia i zamyka się w pokoju, w którym ukrywa się Busy.