Ileż w tym scenariuszu „idealnego świata” – kreślonym przez pana Trumpa, Netanjahu, Mike’a Pompeo, Elana Carra, panią MoSSbacher, Merkel i ich nadwiślańskich podwykonawców – ileż w nim prometejskiego, masońskiego zadufania, bolszewickiej, totalitarnej wiary w moc konstruowania przestrzeni publicznej na całym globie. Ile w tym woli mocy, triumfu lucyferiańskiej wiary. Ileż przekonania, że walka „z mową nienawiści”, z „antysemityzmem” – ulubione ich magiczne zaklęcia – jest kluczem do uregulowania wielu problemów. A w odpowiedzi na ową masońsko-rzydowską propagitkę jednolitego, prawomyślnego frontu – pełnego poprawnie myślących goi od stadionów po uniwersytety – zacytuję fragment z powieści p.t. „Stalowy szczur” Harry’ego Harrisona, który mówi o mnie i – jak mi się zdaje – o przynajmniej pewnej części spośród nas: „W naszym zorganizowanym i praworządnym społeczeństwie przestępstwa zostały niemal zupełnie wyeliminowane. Można bez przesady powiedzieć, że nie istnieją w dziewięćdziesięciu dziewięciu procentach. Ten jeden procent jest przyczyną uzasadniającą utrzymywanie policji....