Dzieło Der Formalismus in der Ethik und die materiale W ertethik ukazało się naprzód w „Jahrbuch fur Philosophie und phaenomenologische Forschung” w rocznikach 1913 — część I oraz 1916 — część I I 1. Zawiera ono pełny wykład systemu etycznego Maksa Schelera. Autor buduje swój system przy sposobności krytycznej analizy etyki Immanuela Kanta, zastrzegając się wyraźnie, że krytyka Kanta nie stanowi głównego celu jego dzieła, ale cel ten stanowi właśnie opracowanie własnego systemu etycznego „wartości m aterialnych”. W systemie swoim usiłuje Scheler odsunąć się zdecydowanie od założeń kantowskiej etyki „czystej formy”, a oprzeć się na „m aterii” etycznej. Według K an ta2, prawo jako forma czynu jest warunkiem jego moralności. Sam czysty rozum praktyczny wyznacza kierunek woli, wartość moralna aktu nie pochodzi od przedmiotu, tzn. od żadnych dóbr i celów, do których akt ten zmierza, innymi słowy: od żadnej „m aterii”, od żadnej „wartości m aterialnej”, to bowiem według Kanta prowadziłoby nieuchronnie do praktycznego eudajmonizmu. Wobec tego zaś akt etyczny sprowadza się do spełnienia obowiązku dlatego, że jest on obowiązkiem (Pflicht aus Pflichttum ), a więc do spełnienia go z samego szacunku dla prawa. Wszelkie inne uczucie poza tym jednym uczuciem szacunku dla prawa jest według K anta nieetyczne. Scheler opierając się w swoim systemie na „m aterii” etycznej, uwydatnił tym samym zasadniczą tendencję przedmiotową: źródła wartości etycznej aktu należy szukać w przedmiocie. Jest nim według założeń systemu Schelera właśnie „wartość m aterialna”, będziemy ją tutaj stale nazywali „wartością przed....