Jan Rostworowski (ur. 10 września 1919, zm. 14 listopada 1975) – polski poeta, prozaik. Był synem dramaturga Karola Huberta Rostworowskiego, bratem Marka, historyka sztuki, ministra kultury i sztuki oraz Emanuela, historyka, redaktora naczelnego Polskiego Słownika Biograficznego. W 1940 roku jako żołnierz Wojska Polskiego przybył z Francji do Wielkiej Brytanii, gdzie spędził dwadzieścia osiem lat. Jako poeta zadebiutował w 1942 na łamach londyńskiego tygodnika Wiadomości Polskie, Polityczne i Literackie będącego kontynuacją międzywojennych Wiadomości Literackich. W Anglii wydał dziewięć zbiorów wierszy i tom opowiadań. W 14. numerze Wiadomości z 8 kwietnia 1962 roku opublikował Życiorys na żądanie, do napisania którego namówił go Jan Bielatowicz z zespołu redakcyjnego. W tym samym roku opublikował w Londynie Tryptyk balladowy Anna Opatowa. Wtedy też otrzymał Nagrodę Kościelskich. W 1968 wrócił do Polski i mieszkał w Krakowie