Ruch społeczny Solidarność, który stanął przeciw władzy komunistycznej w latach osiemdziesiątych, nie ograniczał się do pracowniczego związku NSZZ Solidarność. Współtworzyły go inne grupy społeczne, w tym również środowiska rolnicze. Walka o rejestrację NSZZ Rolników Indywidualnych Solidarności, do której ostatecznie doszło w maju 1981 r., stanowiła jedno z głównych pól konfliktu z władzą po Sierpniu '80. Wprowadzenie stanu wojennego zmusiło do zejścia do podziemia również działaczy wiejskich. Powstał wówczas Ogólnopolski Komitet Oporu Rolników (OKOR). Głównym jego celem było zaangażowanie mieszkańców wsi w walkę o zniesienie stanu wojennego i powrót do porozumień sierpniowych. Chociaż rezultaty niektórych akcji podejmowanych przez OKOR były ograniczone, to stwarzały możliwość alternatywnej działalności i przyczyniały się do tego, że inne, działające jawnie organizacje wiejskie musiały wykazać więcej starań o uwiarygodnienie się wśród rolników.
Mimo znacznego dorobku i ważnego miejsca na mapie opozycji lat osiemdziesiątych XX w. działalność OKOR pozostaje w cieniu innych organizacji, jego historia nie jest powszechnie znana. Zebranie i upowszechnienie dotychczasowego stanu wiedzy na temat tej najważniejszej konspiracyjnej organizacji środowisk rolniczych stanowi główny cel publikacji. Jest ona wyrazem szacunku i wdzięczności dla wszystkich, którzy organizowali i współtworzyli opór rolniczy wobec reżimu stanu wojennego oraz tych, którzy w jakikolwiek sposób w nim współuczestniczyli.