Szkic "O poczuciu tragiczności życia wśród ludzi i wśród narodów", który niniejszym oddajemy w ręce polskich czytelników, stanowi jedno ze szczytowych osiągnięć hiszpańskiej eseistyki filozoficznej. Miguel de Unamuno (1864-1936), wybitny przedstawiciel tzw. "pokolenia 98", znany był dotąd w Polsce głownie jako powieściopisarz, a jego prace filozoficzne - na które, podobnie jak dzieła Ortegi y Gasseta, wielokrotnie się powoływano - docierały do nas jedynie w postaci cytatów i omówień. Autor przedstawia w swym szkicu egzystencjalną koncepcję człowieka jako bytu konkretno-jednostkowego, przenikniętego trwogą przed nicością i uwikłanego w nie kończący się konflikt wewnętrzny między pragnieniem wiary w Boga jako gwaranta nieśmiertelności osobistej, a niemożnością wiary wynikającą z racji rozumowych.