W słownikach ortograficznych, zarówno tych dawnych, jak i współcześnie wydanych, występują rozbieżności co do zapisywania przysłówków śpieszno, spieszno z partykułą przeczącą nie. W jednych widuje się zapis łączny (nieśpieszno, niespieszno), w drugich rozdzielny (nie śpieszno, nie spieszno), a jeszcze w innych oboczny (nieśpieszno, niespieszno // nie śpieszno, nie spieszno). Różnice między stanowiskami leksykografów w tej sprawie biorą się z tego, że część z nich traktuje owe zaprzeczone przysłówki predykatywnie jako orzeczniki w dłuższych konstrukcjach komuś nie jest śpieszno, śpieszno, a część jako twory utworzone od zaprzeczonych przymiotników (nieśpieszny, niespieszny), co nakazuje odpowiednia reguła ortograficzna. Taka sytuacja powoduje sporą dezorientację użytkowników polszczyzny w kwestii zapisu owych wyrazów. W nowych wydaniach słowników ortograficznych i poprawnej polszczyzny należy koniecznie doprowadzić do jednomyślnego ustalenia lingwistów w tej sprawie, czyli zapisu przywołanych leksemów według jednego wzorca ortograficznego.