Określenie „tajna broń Hitlera" przywodzi na myśl bomby V-I i V-2, które spadały na Londyn w 1944 roku. Inne konstrukcje - takie jak V-3 i V-4, Schmetterling, pocisk Röchlinga, bomba Kurta, Hs 293 - są znane jedynie garstce specjalistów.
Niniejsze opracowanie przedstawia szeroki zakres prac prowadzonych w Trzeciej Rzeszy nad wdrożeniem nowej broni. Autor analizuje kierunki rozwoju niemieckiego uzbrojenia, omawiając szczegółowo nowatorskie rozwiązania techniczne oraz trudności napotykane podczas ich realizacji. Opisuje nowe typy broni, które zastosowano w działaniach wojennych, ale także te pozostające w momencie zakończenia wojny w fazie projektów, informując zarazem, w jaki sposób niektóre z nich wykorzystali później zwycięzcy. Znacznej części niemieckich projektów nie zdążono ostatecznie zrealizować przed zakończeniem wojny, odegrały one jednak ważną rolę w postępie, jaki dokonał się w dziedzinie uzbrojenia w okresie powojennym.
Książka rozwiewa także wiele mitów dotyczących „tajnej broni Hitlera”, chociaż rzeczywistość okazuje się niekiedy jeszcze bardziej nieprawdopodobna.