Nie wierzymy w bociany" opowiada o Alku i Adzie Nowickich, którzy z niecierpliwością oczekują narodzin siostrzyczki (a może braciszka?).  Wspólne życie nie zawsze jest łatwe, wszyscy mają czasem swe niedobre dni, gdy górę bierze zmęczenie i złość, i gdy nic się nie udaje.  Tak jest również w rodzinie Nowickich. Opisując różne wyrazy uczuć: złość, radość, zazdrość, solidarność, mamy nadzieję, że i dorośli, i dzieci zrozumieją, że każdy ma prawo pytać i dyskutować.  Ambicją naszą jest doprowadzenie do sytuacji, w której dzieci czują, że traktowane są poważnie, że dorośli ich słuchają i respektują ich zabawy.  Przede wszystkim jednak chcielibyśmy, by i dzieci, i dorośli zrozumieli, że seksualizm jest naturalną i pozytywną częścią życia.  [Reklamowo-Wydawnicza Agencja Dziennikarzy AG-red, Białystok 1991]