Epikureizm Obok stoicyzmu powstał drugi, nowy system filozoficzny epoki helleńskiej. Był on wyrazem krańcowo trzeźwego oraz pozytywnego sposobu myślenia. W etyce postulował o postawę hedonistyczną, w fizyce głosił materializm, zaś w logice podejście sensualistyczne. Szkoła epikurejska został założona w Atenach w początkach III w. p. n. e. Jej twórcą był Epikur (341-270 r. p. n. e.), pochodzący z wyspy Samos. Początkowo studiował różne kierunki filozoficzne, w 306 r. p. n. e.) założył własną szkołę. Filozof odznaczał się szlachetnym charakterem, wysokim poziomem moralnym oraz prostym trybem życia. Jego dzieła, bardzo liczne mają urozmaiconą treść. Dzięki Laertiosowi przerwały Zasady Epikura a także trzy listy, które zawierają zarys fizyki, etyki oraz meteorologii. Epikur czerpał z filozofii atomistycznej i cyrenaickiej. Z pierwszej przejął mechanistyczną oraz materialistyczną fizykę, z drugiej - hedonistyczną etykę oraz sensualistyczną logikę.