Tom I - 851 s., 1966 r. Tom II - 933 s., 1966 r.

 Zaleski Wincenty Urodził się 9 sierpnia 1913 w rodzinie Józefa i Heleny zd. Janowskiej. Po ukończeniu szkoły podstawowej w rodzinnych Krzeszowicach kontynuował naukę w gimnazjum salezjańskim w Oświęcimiu. W 1930 rozpoczął nowicjat w Czerwińsku nad Wisłą. Po złożeniu pierwszych ślubów zakonnych 2 sierpnia 1931 rozpoczął studia filozoficzne w Wyższym Seminarium Duchownym Towarzystwa Salezjańskiego w Marszałkach. W latach 1932-1936 odbył praktykę pedagogiczną najpierw w Lądzie nad Wartą, a następnie w Czerwińsku nad Wisłą. Następnie studiował teologię w salezjańskim Wyższym Seminarium Duchownym w Krakowie. Święcenia kapłańskie przyjął 17 lutego 1940. Po święceniach pracował najpierw w parafii św. Stanisława Kostki w Krakowie, następnie od 1945 w parafii Najświętszego Serca Jezusowego w Warszawie. Na tej placówce przebywał do 1957, katechizując w szkołach i parafii. Gdy po 1956 nastąpił okres odwilży w stosunkach państwo-Kościół, władze zgromadzenia skierowału ks. Zaleskiego do Rokitna Wielkopolskiego, gdzie został kierownikiem Studium Katechetycznego. W latach 1959-1964 był proboszczem parafii Świętej Rodziny w Pile. Od 1964 przebywał w Łęczycy, będąc kapelanem tamtejszych urszulanek. W latach 1966-1972 był proboszczem i przełożonym na Kawęczyńskiej w Warszawie. Ks. Zaleski obronił w 1965 doktorat na stołecznej ATK na podstawie pracy „Problem rysunku dziecka we współczesnej katechezie”. W latach 1970-1975 był członkiem Komisji Katechetycznej Episkopatu Polski. Przez jakiś czas był też odpowiedzialnym za duszpasterstwo akademickie przy kościele św. Anny w Warszawie. Od 1975 mieszkał w Jaciążku, zaś od 1976 do swojej śmierci w 1983 w Kutnie-Woźniakowie.