Przeświadczenie o trwałości konstrukcji z betonu jest powszechne i uzasadnione. Budynki i budowle z betonu są projektowane na okres 50 lat i dłużej. Mimo to często stajemy wobec konieczności przeprowadzenia napraw tych obiektów. Dzieje się tak w wyniku nagłego zadziałania czynników mechanicznych,  nadzwyczajnych oddziaływań pogodowych, a także w wyniku błędów projektowych i  wykonawczych. Z upływem czasu pierwotna trwałość może okazać się niewystarczająca. Procesy destrukcji są nieuchronne, zdeterminowane termodynamicznie – dążeniem do stanu minimum energetycznego i wzrostu entropii. W warunkach krajowych najczęstsza przyczyna uszkodzeń konstrukcji żelbetowych to korozja mrozowa, często połączona z korozją chlorkową i karbonatyzacja. Naprawa konstrukcji to usunięcie jej wad – przywrócenie stanu użytkowania. Wobec obiektu budowlanego wymagającego naprawy zadajemy pytania o przyczynę uszkodzeń obiektu oraz o sposoby przywrócenia stanu użytkowania i ochrony obiektów przed uszkodzeniami w przyszłości. Odpowiedzi na te wątpliwości przynosi niniejsza publikacja stanowiąca komentarz do Normy Europejskiej EN 1504 „Wyroby i systemy do ochrony i napraw konstrukcji betonowych”.