Muzyka Huculszczyzny

Stanisław Mierczyński (ur. 16 sierpnia 1894 w Warszawie, zm. 25 lutego 1952 w Otwocku) – polski etnograf muzyczny, kompozytor, skrzypek, taternik.

Znawca muzyki ludowej Podhala, autor prac będących zbiorami nut i tekstów pieśni ludowych[1][2], publikacji i audycji radiowych o tematyce ludowej[3][4]. Organizator wyjazdów kapel podhalańskich na międzynarodowe konkursy m.in. w 1933 do Niemiec i Belgii i w 1936 do Wiednia. Przyjaźnił się z Bartusiem Obrochtą, najsłynniejszym muzykantem góralskim. Od niego nauczył się grać na skrzypcach na tyle biegle, że muzykował razem z rodowitymi Podhalanami.

Mierczyński był również utalentowanym kompozytorem, w swoich kompozycjach wykorzystywał motywy góralskie (np. Trio góralskie pieśni podhalańskich na instrumenty smyczkowe, Suita podhalańska na małą orkiestrę).

W latach 1930-1939 pracował jako inżynier rolnik, zajmując się gospodarką pasterską w Tatrach, publikował artykuły na temat przyszłych parków narodowych[5][6]. Chodził po górach głównie jako turysta. W młodości wspólnie z Henrykiem Bednarskim w 1912 r. dokonał I wejścia od północy na Żabią Przełęcz Wyżnią.

W czasie II wojny światowej był oficerem AK i pracował jako rolnik.