BALICKI Juliusz Ignacy (22 II 1911 Kraków - 1941 w ZSRR), aktor, reżyser, scenograf. Był synem nauczy­ciela gimn. i publicysty Antoniego Euzebiusza B. i Zofii z Mniszków, bratem krytyka i dyr. teatru Stanisława Witolda B. Ukończył gimn. im. Kochanowskiego w Krakowie i w 1929-32 studiował w ASP w Krakowie, m.in. pod kierunkiem K. Frycza. Jako uczeń brał udział w przedstawieniach amatorskich, później nale­żał do Akademickiego Koła Miłośników Dramatu Kla­sycznego. Jego projekty scenografii "Cjankali" zostały w 1932 usunięte z wystawy prac studenckich jako "ko­munistyczne". Oskarżony o przynależność do tajnych organizacji, został w grudniu 1932 postawiony przed sądem, ale uniewinniono go. Gry aktorskiej uczył się u J. Sosnowskiego i J. Osterwy. Debiutował 26 XI 1932 w T. im. Słowackiego w Krakowie w roli Wojtka ("We­sele"). W sez. 1933/34 występował w T. Polskim w Ka­towicach, 1934/35 w T. Miejskim w Bydgoszczy, 1935/ 1936 w T. Kameralnym w Częstochowie, 1936/37 w T. Nowym w Poznaniu (tu zaczął reżyserować), 1937/38 w T. Miejskim w Kaliszu, 1938/39 w T. Miejskich w Wilnie. We wrześniu 1939 brał udział w obronie Warszawy, następnie przedostał się do Lwowa, gdzie został zaangażowany do Państwowego Polskiego T. Dramatycznego. Zanim zaczął występować został w 1940 pod niesłusznymi zarzutami aresztowany i wy­wieziony ze Lwowa.