Nie jest to książka autobiograficzna, a raczej próba spojrzenia przez Czesława Miłosza z dystansu na własne życie – dzieciństwo i młodość, drugą wojnę światową, pierwsze lata komunizmu, wyjazd do Stanów Zjednoczonych. W swojej opowieści autor skupia uwagę przede wszystkim na przygodach własnego umysłu w świecie historii i kultury. Wyprawa w głąb własnej przeszłości przeradza się w refleksję nad istotą kulturowej odmienności przybysza ,,z gorszej części Europy". Czesław Miłosz (1911–2004) – poeta, prozaik, myśliciel. Pierwszy tom poetycki Poemat o czasie zastygłym wydał w 1933 roku. Za swoją twórczość otrzymał w 1934 nagrodę wileńskiego Związku Literatów, a w 1980 roku literackiego Nobla. W 1983 roku odebrał od prezydenta USA Ronalda Reagana dyplom za osiągnięcia i wkład w kulturę amerykańską. Tytuły doktora honoris causa przyznały mu Harvard University (1989) oraz uniwersytety w Kownie oraz Rzymie (1992). Honorowym obywatelem Litwy został w 1992, w 1993 roku tytuł ten otrzymał od władz Krakowa. Odznaczony Medal of Arts (1989), Orderem Orła Białego (1994), Orderem Wielkiego Księcia Litewskiego Giedymina II klasy za zasługi dla Litwy (1995). Był obywatelem Litwy, Stanów Zjednoczonych i Polski, gdzie spędził ostatnie lata życia.