Rosner Jan - polski prawnik, ekonomista; specjalista w zakresie międzynarodowego prawa pracy, polityki społecznej i ergonomii. Od 1930 sekretarz polskiej delegacji w Międzynarodowym Biurze Pracy w Genewie; 1933–39 pracownik naukowy tegoż Biura. W czasie II wojny światowej konspiracyjny działacz PPS-WRN, członek PPS, a PZPR, korespondent Międzynarodowego Biura Pracy w Polsce, naczelnik wydziału i dyrektor departamentu w Ministerstwie Pracy i Opieki Społecznej, pracownik nauk SGPiS, współorganizator Polskiego Towarzystwa Ergonomicznego, członek Rady Ochrony Pracy przy Sejmie RP, w latach 80. doradca NSZZ „Solidarność”, uczestnik obrad Okrągłego Stołu, członek Komitetu Helsińskiego. Główne prace: ==Zagadnienia czasu pracy== (1962), ==Międzynarodowa polityka społeczna== (1967), ==Polityka społeczna w pracy socjalnej== (1978), ==Ergonomia ==(1985).