Tom I Wiersze - str. 680
Tom II Powieści poetyckie - str.290
Tom IV Pan Tadeusz - str. 473
Tom V Pisma prozą Część I - str. 483
Tom VI Pisma prozą część II - str. 278
Tom VII Pisma prozą część III - str. 334
Tom VIII Literatura słowiańska Kurs pierwszy Półrocze I - str.420
Tom IX Literatura słowiańska Kurs pierwszy - str. 270
Tom X Literatura słowiańska Kurs drugi - str. 500
Tom XI Literatura słowiańska Kurs trzeci i czwarty - str. 627
Tom XII Trybuna Ludów - str. 483
Tom XIII Pisma różne - str. 275
Tom XIV Listy część I - str. 639
Tom XV Listy część II - str. 703
Tom XVI Listy część III - str. 750 

Adam Bernard Mickiewicz (ur. 24 grudnia 1798 w Zaosiu lub Nowogródku, zm. 26 listopada 1855 w Stambule) – polski poeta, działacz polityczny, publicysta, tłumacz, filozof, działacz religijny, mistyk, organizator i dowódca wojskowy, nauczyciel akademicki. Obok Juliusza Słowackiego i Zygmunta Krasińskiego uważany za największego poetę polskiego romantyzmu (zaliczany do grona tzw. Trzech Wieszczów) oraz literatury polskiej, a nawet za jednego z największych na skalę europejską Określany też przez innych, jako poeta przeobrażeń oraz bard słowiański.