Manieryzm Barok - 1971r., 435str.

Między wojnami 1918-1939 - 1982r., 390str.

Modernizm - 1977r., 354str.

Oświecenie Klasycyzm Romantyzm - 1976r., 303str.

Romantyzm Historyzm Realizm - 1989r., 365str.

Czasy panowania Stanisław Augusta Poniatowskiego są dla malarstwa, podobnie jak i dla całej sztuki polskiej okresem przełomu, w którym kończy się jeden wielki cykl rozwojowy, a zaczyna drugi.
O odmienności malarstwa stanowią przede wszystkim - po raz pierwszy w tym stopniu - nowe treści i programy ideowe oraz pojawienie się szerokiego wachlarza nowych tematów, które znajdują swą kontynuację w XIX i XX wieku.
W epoce Oświecenia dominowali jeszcze w sztuce artyści obcy, począwszy jednak od początku wieku XIX ster rozwoju sztuki polskiej biorą już w swe ręce Polacy. Malarstwo polskie od końca XVIII wieku aż po początek XX stulecia jaśniało plejadą wybitnych artystów i niektórzy z nich cieszyli się za swego życia światowym rozgłosem. Dziś za granicą polskie malarstwo ubiegłego i pocżatków naszego stulecia jest nie tylko niedocenione, ale właściwie zapomniane. Wprawdzie artyści polscy nie współtworzyli na ogół noiwatorskich, prowadzących wątków malarstwa światowego, co przypadło głównie Francuzom, ale szybko włączali się w rytm ogólnych przemian, podobnie jak i inni artyści przodujących krajów Europy, których tam bynajmniej nie zapomniano. W przeglądzie naszego malarstwa zwrócimy więc baczną uwagę na problem, czy opóźnienie, niewielkie zresztą u naszych malarzy, w pójściu za tym co nowe, ma w ocenie przeważyć siłę i oryginalność indywidualnego talentu i odrębną barwę narodowej treści ich dzieł.