Większość antropologów, którzy próbowali wyznaczyć granice między magią, nauką i religią – rozumianymi jako kategorie międzykulturowe – nie zdawała sobie sprawy z istnienia długiej i bogatej historii intelektualnej myśli zachodniej, która ukształtowała ich własną twórczość. W niniejszej książce profesor Tambiah poddaje magię, naukę i religię ponownej analizie z perspektywy owej historii, łącznie z religią judaistyczną, wczesną nauką grecką, filozofią renesansu, reformacją protestancką oraz rewolucją naukową w Europie w XVI i XVII wieku. Wskazuje na wpływ tej spuścizny na dyskurs antropologiczny, a następnie rozważa treści i konsekwencje trzech ujęć interpretacyjnych: teorii intelektualistycznych i ewolucyjnych Tylora i Frazera, funkcjonalizmu Malinowskiego oraz rozróżnienia na umysłowość mistyczną i logiczną według Lévy-Bruhla. Autor zastanawia się też nad kwestiami racjonalizmu, relatywizmu oraz przekładu i współmierności kultur, które są głównymi problemami współczesnej antropologii i filozofii. Książka kończy się analizą wpływów najnowszych prądów w historii i filozofii nauki na rozważania na temat magii, nauki i religii.