Liturgia chrześcijańska – liturgia sprawowana w kościelnych wspólnotach chrześcijańskich. Od najdawniejszych czasów wyrażała się w słuchaniu Słowa Bożego i modlitewnej odpowiedzi na to Słowo w postaci błogosławieństw, uwielbienia i próśb. Jej szczytem jest Eucharystia, zwłaszcza w Kościołach głównego nurtu, jak Katolicyzm, Prawosławie i Kościoły orientalne. Od początku też chrześcijanie modlili się codziennie liturgią uświęcającą czas dnia i nocy, zwaną Liturgią godzin. Liturgia chrześcijańska sprawowana jest, by uobecnić śmierć i zmartwychwstanie Chrystusa czyli misterium paschalne będące zwieńczeniem historii zbawienia oraz budować komunię, wspólnotę wiernych. Jest celebrowana przez całe zgromadzenie, choć szczególne role są na ogół zarezerwowane dla osób specjalnie wyświęconych. Istnieją obrządki liturgiczne przygotowane na najważniejsze święta kościelne (rok liturgiczny). Formą i znaczeniem teologicznym liturgii zajmuje się liturgika. 

W potocznej grece starożytnej, słowo leiturgia podobnie jak czasownik leiturgeo było złożeniem dwóch słów: ergon, oznaczający służbę oraz leitos (laos) oznaczający lud. W miastach-państwach greckich słowo to odnosiło się początkowo do posług nieodpłatnych na rzecz społeczeństwa, np. w Atenach na przełomie IV i V wieku liturgią nazywano kontrybucje pieniężne obywateli na rzecz dobra publicznego, a z czasem także podatki. W greckim przekładzie Biblii Starego Testamentu Septuagincie słowo leiturgia zostało użyte najczęściej, by przetłumaczyć hebrajskie słowo aboda, określające modlitwę konsekrującą przy składaniu ofiary. Odnosiło się do czynności kapłanów i lewitów[1].

Według definicji Louisa Bouyera – która kładzie akcent na Słowie Bożym, ale uwzględnia także takie istotne elementy jak posługa apostolska, zgromadzenie Ludu Bożego, ofiara Eucharystyczna i Nowe Przymierze – liturgia chrześcijańska to:

Spotkanie Ludu Bożego zwołanego Słowem Bożym na zgromadzenie poprzez posługę apostolską, aby Lud, świadomie zjednoczony, mógł słuchać tegoż Słowa Bożego w Chrystusie, mógł przylgnąć do tego Słowa poprzez modlitwę i uwielbienie, pośród których Słowo jest głoszone, i w ten sposób przypieczętować przez ofiarę eucharystyczną Przymierze, które dokonuje się przez to samo Słowo[2].

Ze względu na bogactwo aspektów liturgii chrześcijańskiej powstały liczne definicje, wśród nich można wyróżnić cztery grupy definicji:

Definicja opisowa – „Liturgia jest zbiorem symboli, śpiewów i czynności, przy pomocy których Kościół wyraża i manifestuje swoją cześć wobec Boga” (Prosper Guéranger, XIX w.)

Definicja instytucjonalna – „Liturgia jest publicznym, prawnie ustalonym kultem Kościoła, który jest wykonywany przez specjalnie wybranych i prawnie upoważnionych przedstawicieli” (Romano Guardini, I poł. XX w.)

Definicja teologiczna – „Liturgia to misterium Chrystusa i Kościoła” (Odo Casel, I poł. XX w.)

Definicja pełna – „Czynność kapłańska Chrystusa kontynuowana w i przez Kościół pod wpływem Ducha Św., poprzez którą On aktualizuje swoje uświęcające dzieło przez skuteczne znaki spełniające w ten sposób doskonały kult dla Boga i komunikując ludziom