Kiedy czyta się ten ogromny tom, trzeba od razu z podziwem wyznać: tutaj słowo „książka” jest zbyt skromne, trzeba mówić o dziele. Dziele imponującym nie tylko rozmiarami, ale – przede wszystkim – rozległością i wszechstronnością ujęcia, zasięgiem uwzględnionych materiałów, a także – dociekliwością w ich analizie, dokonywanej z różnych perspektyw, zawsze się dopełniających. W konsekwencji ten wielki tom daje obraz nie tylko poszczególnych ogniw składających się na literaturę polską poświęconą Zagładzie, ale także przedstawia wizję całości, jej przemian i ewolucji. Jest to zatem monumentalny podręcznik, ale zarazem także dzieło o charakterze encyklopedycznym.