Jean Baptiste de Lamarck (ur. 1 sierpnia 1744 w Bazentin-le-Petit, zm. 18 grudnia 1829 w Paryżu) – francuski przyrodnik, będący kolejno, żołnierzem, lekarzem, botanikiem, zoologiem (profesorem zoologii), twórcą wczesnej teorii ewolucji zwanej lamarkizmem. Jego pełne nazwisko brzmiało Jean-Baptiste Pierre Antoine de Monet, Chevalier de Lamarck. Był najmłodszym z jedenastu rodzeństwa w rodzinie o długich tradycjach wojskowych – ojciec i kilku starszych braci byli żołnierzami. Młody Lamarck wstąpił do jezuickiego seminarium w Amiens około roku 1756, lecz niedługo po śmierci ojca w 1760, opuścił je by wstąpić do francuskiej armii, stacjonującej latem roku 1761 w Niemczech.