Bronisław Krzyżanowski "Bałtruk" urodził się w Wilnie 7 lipca 1906 r. Po skończeniu gimnazjum humanistycznego im. Króla Zygmunta Augusta w Wilnie studiował na wydziale Budownictwa Wodnego Politechniki Lwowskiej i Warszawskiej. W kampanii wrześniowej brał udział jako dowódca plutonu saperów w I Dywizji Piechoty. Przełomem stała się podróż Bronisława do Warszawy, gdzie za pośrednictwem swego przyjaciela, cichociemnego Macieja Kalenkiewicza "Kotwicza", dostał się w nurt pracy konspiracyjnej. Wrócił do Wilna jako "Bałtruk" - dowódca oddziału "Baza-Miód", mającego wspomagać dywersantów Odcinka V Wachlarza, którzy poprzez Wilno mieli dążyć pod Dyneburg. Bałtruka aresztowano w lipcu 1946 r. Przeszedł bestialskie śledztwo i parodię sądu wojennego. Z dziesięcioletnim wyrokiem wywieziono go do łagrów w polarnej strefie ZSRR. Po blisko dziewięciu latach, w kwietniu 1955 r., dostawiono go pod konwojem do granicy PRL, skąd już jako człowiek wolny udał się do rodziny, która po wysiedleniu z Wilna osiadła we Wrocławiu. Do emerytury pracował w kopalni miedzi w Lubinie Legnickim, gdzie stworzył i redagował ceniony przez fachowców kwartalnik, zawierający wyszukiwane i tłumaczone przez niego teksty angielskie, francuskie, niemieckie, rosyjskie z zakresu górnictwa światowego. Już po wojnie doszły do jego rąk odznaczenia nadane mu w czasie okupacji: Krzyż Walecznych i Order Krzyża Virtuti Militari oraz izraelski medal nadawany jedynie nielicznym "Sprawiedliwy wśród Narodów Świata", który otrzymał wraz z żoną Heleną z Cywińskich. Bronisław Krzyżanowski zmarł we Wrocławiu 20 grudnia 1983 r.