Ludwik Maurycy Landau (ur. 31 maja 1902 w Tomaszowie Mazowieckim, zm. nie przed 29 lutego[1] 1944 w Warszawie) – ekonomista, statystyk, w okresie II Rzeczypospolitej prowadził badania naukowe stosunków społecznych w Polsce. Pochodził z rodziny inteligenckiej. Po ukończeniu gimnazjum studiował na Wydziale Prawa UW. Początkowo pracował w Głównym Urzędzie Statystycznym i Instytucie Badań Koniunktur Gospodarczych i Cen w Warszawie. W 1933 przeniósł się do Instytutu Gospodarstwa Społecznego gdzie kontynuował pracę naukową z zakresu statystyki i ekonomii, oraz warunków egzystencji materialnej społeczeństwa i problemów związanych z dochodem narodowym. W latach 1929–1939 opracował metody podziału dochodu narodowego według klas społecznych. Badał zagadnienia struktury społeczno–gospodarczej Polski i metodologie badań statystycznych.

Od rozpoczęcia okupacji niemieckiej w Polsce w 1939, nadal działał w konspiracyjnym Instytucie Gospodarstwa Społecznego. W tym czasie opracował wraz z innymi autorami program gospodarczy Polskiej Partii Socjalistycznej. Współpracował z Biurem Informacji i Propagandy Komendy Głównej AK, sporządzając cykliczne analizy ekonomiczne dotyczące sytuacji gospodarczej Polski i Niemiec.

W okresie okupacji niemieckiej napisał, będącą po zakończonej II wojnie światowej wartościowym źródłem informacji o realiach wojny, Kronikę lat wojny i okupacji (tom 1–3, Warszawa 1962–1963). W latach 1940–1942 działał w konspiracji jako redaktor pisma Kronika Okupacji, wydawanej przez WRN (organizacji podziemnej PPS, Wolność, Równość, Niepodległość). 29 lutego 1944 został aresztowany przez Gestapo w Warszawie, prawdopodobnie niedługo potem zamordowany. Następnego dnia Niemcy aresztowali jego żonę i córkę obie zażyły truciznę; córka zmarła, żona na posterunku policji została zastrzelona.