Krążowniki ciężkie typu Myōkō (jap. 妙高型巡洋艦 Myōkō-gata junyōkan) – typ czterech krążowników ciężkich zbudowanych na potrzeby Japońskiej Cesarskiej Marynarki Wojennej w późnych latach 20. XX wieku. Trzy okręty zostały zatopione podczas II wojny światowej.

Okręty tego typu posiadały wyporność standardową 11 633 t, miały długość 201 m i mogły rozwinąć prędkość do 36 węzłów (67 km/h). Głównym uzbrojeniem było dziesięć dział 203 mm zamontowanych w pięciu dwudziałowych wieżach. W tym czasie kiedy były budowane posiadały najcięższe uzbrojenie ze wszystkich typów krążowników na świecie. Krążowniki typu Myōkō były także pierwszymi krążownikami Cesarskiej Marynarki Wojennej, które przekroczyły limit wyporności 10 000 t ustalony w traktacie waszyngtońskim.