Gmina Kosakowo jest położona na terenach, które ukształtował 15-13 tys. lat przed naszą era lodowiec skandynawski. Formy polodow-cowe pozostawiły morem denne, porozcinane pradolinaini. W swych granicach administracyjnych gmina leży na wysoczyźnie moreny pła­skiej zwanej Kępą Oksywską i w pradolinie, zwanej Pradoliną Kaszubską. Położona jest w krainie geograficznej zwanej makroregionem Pobrzeża (Gdańskiego, mezoregionem Pobrzeża Kaszubskiego i mikroregionem Pra-doliny Kaszubskiej. Na Kępie usadowiły się wsie: Pogórze. Suchy Dwór. Dębogórze. Kosakowo. Pierwoszyno. Mosty i Mechelinki. W pradolinie lezą wioski: Dębogórze Wybudowanie (sołectwo administracyjnie należy do Dębogórza), Kazimierz i Rewa. Różnica wysokości pomiędzy Kępą a Pradoliną wynosi około 80 metrów. W granicach gminy można zaob­serwować formy abrazji morskiej w postaci klifu czynnego Mechelinki--Babie Doły i formy akumulacji morskiej w postaci mierzei rewskiej. Gleby są wyraźnie zróżnicowane. Na Kępie Oksywskiej przeważają gleby brunatne wytworzone z glin i iłów, a w Pradolinie Kaszubskiej gleby bagienne. Takie zróżnicowanie wymusiło zagospodarowanie tych ziem w dwóch kierunkach: na Kępie Oksywskiej pod uprawy polowe, a w Pradolinie na pastwiska i łąki. Cała gmina objęta jest wpływem klimatu morskiego, który w bardzo nieznacznym stopniu zmienia się wraz z wysokością n.p.m. Maksymalna wysokość na Kępie Oksywskiej wynosi 83 m n.p.m. Przeważają wiatry wiejące z kierunków zachodnich i północno-zachodnich. które nasilają się w okresie jesienno-zimowym. Wysoczyzna Kępy Oksywskiej pod względem hydrologicznym charakteryzuje się brakiem odwodnienia powierzchniowego i głęboką lokalizacją wód gruntowych. Występują niewielkie oczka wodne, które są zlokalizowane w Pogórzu. Dębogórzu. Kosakowie. Pierwoszynie i Mechelinkach. Natomiast Pradolina Kaszubska charakteryzuje się płytkością zalegających wód gruntowych. Cieki odwadniające pradolinę to: Kanał Łyski, Kanał Leniwy i Zagórska Struga, której odnoga zwana dawniej kanałem młyńskim obecnie na terenie gminy jest kanałem-kolektorem odprowadzającym ścieki z oczyszczalni „Dębogórze" do Zatoki Puckiej. Dno pradoliny pocięte ]est gęstą siecią kanałów i rowów melioracyjnych. Po wycofaniu się lodowca na północ zaistniały warunki, by na tych terenach pojawił się człowiek. Nastąpiło to około 8 tys. lat temu. Większe skupiska ludzkie odnotowywane są dopiero w VI tysiącleciu p.n.e. O faktach tych mówią wykopaliska archeologiczne. W wyniku badań powierzchniowych, ślady osad neolitycznych znaleziono w Dębogórzu, Kosakowie, Pierwoszynie, Mostach i Meehelinkach. Pozostałościami tej epoki są przedmioty pozyskane z wykopalisk z osady ludności kultury rzucewskiej w Rewie. Osada znajdowała się na małym wzniesieniu 5 m n.p.m. i była otoczona od południa i wschodu bagnami. Od brzegu Zatoki Puckiej była oddalona o około 300 metrów i zajmowała 1.5 ha powierzchni. Zaliczono ją do schyłku starszej fazy kultury rzucewskiej. Gospodarka tej kultury oparta była na myślistwie i rybołówstwie. Odnalezione ułomki ceramiczne pochodzą z naczyń kulistych. Materiał krzemienny prawie w całości wykonany był z narzutowego...