Książka otwiera serię, która pomyślana została jako spojrzenie wstecz na polską krytykę filmową. Głównym bohaterem tomu jest Konrad Eberhardt, dziennikarz, krytyk, pisarz i scenarzysta. Był on niezwykle przenikliwym obserwatorem twórczości filmowej i zachodzących pod jej wpływem procesów kulturowych. Jego zainteresowania pograniczami filmu i innych dziedzin sztuki, niegdyś stanowiące o oryginalności, pozostawaniu na uboczu głównych nurtów krytyki filmowej, można dziś ocenić jako wartość o walorach prekursorskich. Kolejne tomy serii dotyczyć będą innych ważnych dla polskiej krytyki filmowej postaci, m.in. Krzysztofa Teodora Toeplitza, Bolesława Michałka, Krzysztofa Mętraka, Zygmunta Kałużyńskiego, Aleksandra Jackiewicza. Zamiarem redaktorów jest naszkicowanie obrazu krytyki oraz zrekonstruowanie roli, jaką niegdyś odgrywała. Być może okaże się to pomocne dla podjęcia dyskusji o specyfice, funkcji, a nawet zasadności istnienia krytyki filmowej w dzisiejszej rzeczywistości.