Pamiętna encyklika "Casti Connubii" [papieża Piusa XI] już zdążyła wprawić świat w zdumienie przez swoją jasność i bogactwo treści.
Encyklika ta zawiera i ogłasza na nowo całą naukę chrześcijańską o małżeństwie.
Wywołała ona u jednych entuzjastyczny podziw, drugich zaś podnieciła do krytyki bez zastrzeżeń. Podobnie jak Mistrz nasz Jezus Chrystus, którego naukę głosi encyklika, jest ona znakiem zmartwychwstania i sprzeciwu, aby się objawiło to, co u wielu leży na dnie duszy.
Papież, który pod tą encykliką położył swój energiczny podpis, pragnie, żeby się jak najdalej rozeszły wskazówki, których w niej udzielił dla dobra całej ludzkości w imieniu Chrystusa i Kościoła.
Odpowiedzieć temu pragnieniu Najwyższego Pasterza, dorzucić skromną cegiełkę do tego, żeby się ono spełniło, oto cała nasza ambicja.
Uważaliśmy, że temu celowi najlepiej odpowie forma katechizmowa. Pozwala ona bowiem uwypuklić należycie daną myśl i ułatwia jej ścisłe ujęcie.
Katechizm, ułożony podług encykliki, musi objąć wszystko, czego ona naucza, a nie powinien zawierać niczego innego. Ale nasze pytania i odpowiedzi nie mogą się ograniczać do samego sformułowania tej nauki, lecz muszą nadto nauką tą oprzeć na dowodach. I to przede wszystkim na takich, którymi posługuje się sam Ojciec św., gdyż one naukę tę rozwijają, usuwają wątpliwości, powstające w związku z przedmiotem, i w razie potrzeby stanowią jej obroną i usprawiedliwienie.
Jednym słowem: postanowiliśmy wydać nie tyle katechizm popularny, co raczej przedstawić podstawowe w tej mierze zasady.
Pracę swoją przeznaczamy dla kapłanów i dla ogółu wykształconego.
Bez najmniejszej wątpliwości Najśw. Maryja Panna z nie mniejszą aniżeli w Kanie galilejskiej troską macierzyńską widzi, jak nawet chrześcijańskiemu światu zabrakło wina nauki świętej. Możemy Ją przeto prosić z całą ufnością, aby wspierała tych, którzy się przyczyniają do rozszerzania encykliki, taką samą pomocą, jakiej z pewnością użyczyła Ojcu św., gdy tę encykliką ogłosił.