Nieliczni ludzie, którzy pozostali po dawno minionej atomowej zagładzie - wyniszczani przez radioaktywność, dziesiątkowani przez zarazy i szaleństwo - zwracają się przeciwko tym, których obwiniają o swój upadek - uczonym i technikom. Po latach jedynie mnisi z zakonu świętego Leibowitza pieczołowicie gromadzą okruchy dawnej wiedzy, przechowując je w ukrytym na pustyni klasztorze. Ale i oni, obserwowani przez nieśmiertelnego wędrowca, stają się bezradnymi świadkami ponownego starcia światła i mroku, życia i śmierci, pogrążonych w odwiecznym konflikcie. Książka Leibowitza to klasyczne dzieło SF o atomowej zagładzie, uznawane za jedno z największych dokonań gatunku.