Książka poświęcona jest działalności i twórczości żydowskiej grupy artystycznej Jung Wilne i stanowi próbę opracowania jej szesnastoletniej historii (1927-1943). W ten sposób częściowo wypełnia lukę w naszej wiedzy o życiu artystycznym mniejszości narodowych w Polsce okresu międzywojennego. Na konieczność podjęcia prac badawczych nad tą problematyką wskazywał już w latach siedemdziesiątych Janusz Stradecki: „Osobny problem natomiast, oczekujący wciąż na zbadanie, chociażby tylko na razie na zasadzie dokumentacyjnej rejestracji, to po pierwsze - literackie ugrupowania regionalne (np. grupa Wołyń w Chełmie), po drugie - grupy literackie mniejszości narodowych (np. grupa Żydów wileńskich Jung Wilne)". Autor podkreślał, że zbadanie tych zjawisk przyczyniłoby się do powstania pełniejszego obrazu zycia kulturalnego na ziemiach polskich.