Niniejsza praca zbiorowa jest pierwszą tego typu próbą podsumowania dotychczasowych dociekań naukowych badaczy średniego i młodszego pokolenia, a także próbą zakreślenia przestrzeni oddziaływania języka jidysz i hołdem współczesnych badaczy polskich, złożonym tej swoistej żydowskiej Atlantydzie w Europie Środkowo-Wschodniej. Na tom składają się artykuły przedstawicieli wielu odrębnych dyscyplin naukowych, co pozwala nam uzyskać wielowymiarowy obraz przepuszczony przez filtry nauk filologicznych, antropologicznych, historycznych i społecznych. Głównym bohaterem jest właśnie język jidysz, stanowiący punkt wyjścia wszystkich rozważań, który został tu potraktowany jako jedyny punkt odniesienia, jako czynnik kulturotwórczy cywilizacji Żydów wschodnioeuropejskich, nazywany tu cywilizacją jidysz. Jej przestrzenią był wirtualny Jidyszland, kraina jidysz, której realnym i istotnym terytorium była także Polska w jej granicach historycznych i obecnych.