Biografia jednego z "żołnierzy wyklętych", majora Jana Tabortowskiego "Bruzdy" (1906-1954), zawodowego oficera Wojska Polskiego, uczestnika kampanii wrześniowej, wybitnego żołnierza Polski Podziemnej, legendarnego organizatora partyzantki antykomunistycznej w Łomżyńskiem, pełniącego m.in. funkcje inspektora Inspektoratu III Łomżyńskiego a następnie IV Suwalskiego Armii Krajowej, odznaczonego Krzyżem Walecznych i Krzyżem Virtuti Militari. Aresztowany w sierpniu 1945 r. przez NKWD. Po ucieczce odbudował struktury konspiracyjne i rozpoczął działalność zbrojną w ramach utworzonej przez komendanta Okręgu Białostockiego AK płk. Władysława Liniarskiego Armii Krajowej Obywatelskiej. Ujawnił się po ogłoszeniu amnestii w 1947 r. Próba powrotu do normalnego życia skończyła się niepowodzeniem. Zagrożony aresztowaniem, zszedł do podziemia w kwietniu 1950 r.; zginął z bronią w ręku 23 sierpnia 1954 r. w Przytułach. 20 sierpnia 2009 roku major Jan Tabortowski został odznaczony Krzyżem Wielkim Orderu Odrodzenia Polski.